- nâmuskâr
- (A.-F.)[ رﺎﮑﺱﻮﻡﺎﻥ ]namuslu.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
namuskâr — sf., esk., Ar. nāmūs + Far. kār Namuslu, namusuna düşkün … Çağatay Osmanlı Sözlük
namuskar — f. və f. 1)namuslu; 2) düz, təmiz (adam haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
NAMUSKÂR — f. Namuslu. * Doğru adam … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HELAL-ZADE — Helâl doğmuş, meşru ve nikâhlı ana babadan dünyaya gelmiş çocuk. * İyi adam, fenalık yapmaktan çekinen. Sâlih, afif, nâmuskâr … Yeni Lügat Türkçe Sözlük